Nooit zijn we zo begaan met de tijd als rond de jaarwisseling. Op oudejaarsavond kijken we om de haverklap op onze horloge. Het nieuwe jaar moet gehaald worden alsof het een trein is.
Al van in de oudheid wordt de tijd gemeten en dat aan de hand van verdwijnende en verschijnende hemellichamen. Voornamelijk werd de zon in het oog gehouden.
De mens is steeds bezig met de tijd, maar als het over eeuwigheid gaat is het plots niet meer belangrijk. Dan lijkt het dat ieder denkt dat hij/zij eeuwig zal leven. En dat is ook wel zo, maar waar we die doorbrengen is afhankelijk welke keuze we gemaakt hebben. In een liedje van vroeger kwam de zin: “Is uw paspoort getekend, oh mens?”
Hebben we de tijd genomen om Hem te kennen en te volgen? Dan zijn we op goede weg.